تحقیقات اخیر نشان می‌دهد که سلول‌های بنیادی پالپ دندان (DPSCs)، نوعی سلول بنیادی بالغ که در بافت داخلی دندان یافت می‌شود، پتانسیل بالایی در درمان و بازسازی اعصاب دارند. این سلول‌ها که از لایه نورواکتودرم منشأ می‌گیرند، قادرند به سلول‌های عصبی تمایز یابند، و این ویژگی DPSCs را به گزینه‌ای مناسب برای درمان آسیب‌های عصبی تبدیل می‌کند.
سلول های بنیادی پالپ دندان
یکی از ویژگی‌های منحصر به فرد DPSCs، توانایی آن‌ها در ترشح فاکتورهای ضدالتهابی و نوروترفیک است. این فاکتورها شرایطی مطلوب برای ترمیم بافت عصبی فراهم می‌کنند و با کاهش التهاب و حمایت از سلول‌های عصبی آسیب‌دیده، به بازسازی اعصاب کمک می‌کنند. به همین دلیل، DPSCs در درمان انواع آسیب‌های عصبی، از جمله آسیب‌های عصب سیاتیک و نوروپاتی دیابتی، کاربرد دارد.
علاوه بر این، DPSCs به دلیل ایمنی پایین از نظر ایجاد واکنش‌های ایمنی و نرخ پایین رد پیوند، گزینه‌ای ایده‌آل برای استفاده در پزشکی بازساختی محسوب می‌شوند و کاربردهای گسترده‌ای نیز در درمان آسیب‌های نخاعی و بیماری‌های تخریبی عصبی دارند.
سلول های بنیادی پالپ دندان
تحقیقات در این زمینه، پتانسیل DPSCs را به عنوان یک تحول در درمان‌های عصبی معرفی کرده و آینده‌ای نویدبخش برای توسعه درمان‌های جدید بازسازی اعصاب ایجاد می‌کند.
مطالعات آزمایشگاهی و حیوانی نشان داده‌اند که سلول‌های DPSCs می‌توانند در شرایط مناسب به نورون‌ها تمایز پیدا کرده و به بازسازی اعصاب آسیب‌دیده محیطی یا مرکزی کمک کنند. این ویژگی می‌تواند در درمان بیماری‌هایی مانند:
آسیب‌های نخاعی
اسکلروز چندگانه (MS)
بیماری آلزایمر
آسیب‌های عصبی ناشی از تروما
کاربرد داشته باشد.
استخراج آسان و بدون تهاجم زیاد (مخصوصاً از دندان‌های افتاده)
توانایی تمایز بالا به نورون‌ها و سلول‌های پشتیبان عصبی
سرعت رشد مناسب در محیط کشت
ایمنی بالا برای پیوند خودی (autologous)
